In de rubriek ‘Luister mee met…’ interviewt Soundtrackcity bewoners uit De Pijp over de betekenisvan geluid in hun leven. Welke geluiden horen ze en welke geluiden vinden ze passen in hun woonomgeving? Voor deze zevende aflevering spreken we Michel Versteeg die de verschillende trams die door de buurt rijden kan onderscheiden aan hun geluid.
Zijn hele studententijd heeft Michel in De Pijp gewoond. Eerst 5 jaar op de Van Hilligaertstraat en vervolgens 2 jaar aan het Cornelis Troostplein. Hij heeft op steenworp afstand van elkaar op twee heel verschillende plekken gewoond qua geluid.
Vogels en de A10
De Van Hilligaerstraat is de weg die De Pijp verbindt met de Stadionbuurt, dus daar hoor je het verkeer wel goed. Aan de binnenzijde, waar mijn slaapkamer zat, daar hoorde ik vaak de vogels fluiten in de boom en heel veel duiven. Ik hoorde ook regelmatig ruzies tussen de buurkatten, maar mijn eigen katten deden niet mee aan die ruzies. Als ik mijn slaapkamerraam opendeed en daar ging zitten, dan kon ik heel goed de A10 horen, ondanks dat dat best wel een stukje verder was. Op de een of andere manier bereikte dat geluid, dat zoemende ritmische geluid, mijn slaapkamer. Het was heel duidelijk herkenbaar autogeluid op een afstand, ook al was het heel zacht.
Omhoog ketsend geluid
Op het Cornelis Troostplein hoorde je echt de Ferdinand Bol. Mijn slaapkamer was aan de straat en daar beneden is een stenen plein. Elk geluid ketst omhoog. Ik woonde in de hoek van het plein waar geen bomen stonden, waardoor er ook geen geluidsverstrooiing was. Daar op die derde verdieping had geluid eigenlijk vrij spel. Ik kon hele ruzies meemaken. Op een bepaalde dag in de week hoorde ik ook altijd heel hard de glasbak wanneer deze geleegd werd, om 7 uur ’s ochtends.
Al dat glas dat breekt. En ook wel de mensen die het glas erin gooide dagelijks, maar ik ben blij dat dat gewoon elke dag mag in Nederland. In Duitsland mag dat niet op zondag bijvoorbeeld.
Ik was wel gewend aan al het geluid, maar als ik dan een tijd bij mijn vriend had geslapen en weer thuis sliep moest ik er wel weer telkens opnieuw aan wennen. Als ik door de buurt fietste kwamen de geluiden veel meer op me af dan als ik wandelde.
Verschillende soorten trams
Ik hou van het geluid van trams. Soms kwamen er op het plein wel eens oudere trams langs, en ik hoor het verschil qua tram. Je hebt verschillende soorten en die klinken gewoon anders. En als ik een oud trammetje hoorde dan rende ik altijd even naar het raam om te kijken. Echt een oude tram, zo’n 2 of 3 asser klinkt echt anders, de wielen zijn net iets groter, of lijken iets groter. Het
geluid van de bel is nog mechanisch. Het geluid is heel anders. De nieuwe trams piepen meer.
Een pauze in de nacht
‘s Nachts gingen heel veel mensen over het plein door naar andere buurten. En die stopten dan even bij de avondwinkel, die zit om de hoek. Ik hoorde dan in de nacht de pauze die ze namen voor ze verder gingen. De pauze in de tocht naar huis of naar een feest, was altijd daar bij de avondwinkel en daar zat toch een bepaald geluid bij. Misschien het remmen van de fietsen of het
zachte gepraat van de mensen die even gingen roken. Soms denk ik dat ik nog in De Pijp woon en dan wil ik zo de sleutel in het slot doen om naar binnen te gaan. Het was een leuke studententijd daar.
Dit interview werd afgenomen door Veere Snijders
Luister met Michel is onderdeel van de rubriek Luister met… van Urban Sound Lab, waar buurtbewoners, geluidskunstenaars, en architecten samen luisteren naar de stad. Gezamenlijk onderzoeken zij hoe je een beter klinkende stad voor elkaar krijgt en hoe dat bijdraagt aan het persoonlijk welbevinden van stadsbewoners. Hier vind je de andere afleveringen.
