In de rubriek ‘Luister met…’ interviewt Soundtrackcity bewoners uit De Pijp over de betekenis van geluid in hun leven. Welke geluiden horen ze en welke geluiden vinden ze passen in hun woonomgeving? Voor deze derde aflevering spreken we René Onclin die al zijn hele leven in de buurt woont.
René Onclin is opgegroeid in de Rivierenbuurt, waar het gefluit van merels in binnentuinen, het klokkenspel van de Waalkerk en spelende kinderen op straat zijn jeugd kenmerkten. Na 43 jaar in het onderwijs gewerkt te hebben is hij nu met pensioen. Maar stilzitten kan hij niet. Samen met zijn vrouw geeft hij creatieve workshops bij CC Amstel. René vertelt dat hij zijn inspiratie opdoet door te luisteren naar het ritme van de stad.
René gaat graag de stad in om te tekenen en te schilderen. Daar is hij omringd door de levendige geluiden van de stad – gesprekken in het park, voorbijrijdende auto’s, fietsbellen, vogelgezang en de zachte wind – die zijn creativiteit prikkelen. Terwijl de bruisende binnenstad voor energie zorgt, vindt hij in het Amstelpark de rust om zich te kunnen concentreren op zijn werk.
René is gefascineerd door architectuur. Hij tekent, schildert en borduurt de gebouwen die hij ziet. Naast dat hij de visuele aspecten waardeert, heeft hij ook oor voor de geluiden die zowel binnen als buiten de gebouwen te horen zijn. Hij voelt hoe deze geluiden worden gevormd en beïnvloed door het ontwerp van de constructies.
Verschillende scholen
Als hij terugdenkt aan de verschillende scholen waar hij heeft gewerkt dan was de Hogeschool van Amsterdam aan de Wibautstraat een geluidsdichte cocon, afgesloten van de rumoerige buitenwereld. De airconditioning en strenge isolatie van het gebouw betekenden dat de ramen niet konden worden geopend en de binnendeuren niet open konden blijven staan. Als hij vanuit zijn lokaal naar buiten keek leek de stad net een schilderij, zonder de geluiden en sensaties die haar echt maken.
De basisschool aan de Apollolaan daarentegen, was doordrongen van geluiden; kletsende ouders op het schoolplein, geroezemoes in de klassen en kreten van kleuters die buiten speelden. Deze geluiden verbonden het gebouw met de stad en gaven een gevoel van verbinding met kinderen, collega’s en de buurt.
Het zijn dan ook juist de menselijke geluiden die René waardeert; hij geniet van de interactie. Of het nu het vrolijke gekwetter van zijn kleindochter is of pratende, ruziënde en lachende mensen op straat, het zijn de menselijke geluiden die voor hem de stad tot leven brengen.
Luister met Rene is onderdeel van de rubriek Luister met… van Urban Sound Lab, waar buurtbewoners, geluidskunstenaars, en architecten samen luisteren naar de stad. Gezamenlijk onderzoeken zij hoe je een beter klinkende stad voor elkaar krijgt en hoe dat bijdraagt aan het persoonlijk welbevinden van stadsbewoners. Hier vind je de andere afleveringen.
