Soundtrackcity
  • English
  • Nederlands

Luisteren met… #10 Pepijn

In ‘Luisteren met…’ interviewt Soundtrackcity Amsterdammers over de invloed van geluid op hun leven. Welke geluiden horen bij hun woonomgeving? Wat betekenen deze geluiden voor hen? We spraken Pepijn, 37 jaar, wonend in de Transvaalbuurt in Oost.

Ik heb een aandoening waardoor ik geen reukvermogen heb. Omdat ik niet kan ruiken heb ik misschien een andere relatie tot geluid dan de meeste mensen. Ik hoor bijvoorbeeld vaak dat mensen geuren koppelen aan herinneringen. Een mooie vakantie waar je aan terugdenkt als je BBQ ruikt of je babytijd door Zwitsal. Maar omdat ik niks ruik zijn het voor mij geluiden waar ik nostalgisch van word. Het tikken van de schoot tegen de mast van een zeilboot of de sproeiers in tuinen in de zomer.
Ik heb het ook andersom. Dat een geluid me verdrietig maakt. Ik heb een periode gehad dat ik erg somber was. In die tijd werkte ik bij het Blauwe Theehuis. Ik werd toen omringd door het geluid van die halsbandparkieten uit het Vondelpark. Als ik die nu hoor dan voel ik me meteen zoals ik me toen ook voelde.

Gelukkig maken de meeste geluiden mij juist blij. Ik zou bijna niet kunnen kiezen wat mijn favoriete geluid is. Het geluid van een buizerd, het tikkende geluid van regen als je in een tent ligt, het geluid van bootjes die door de grachten varen of het geroezemoes in een café of theaterzaal. Maar als ik moet kiezen is het de gierzwaluw. Dat doet me direct denken aan vakantie. Net alsof je in Frankrijk zit maar dan gewoon in Amsterdam.

Het klinkt nu alsof ik alleen maar zomerse geluiden prettig vind, terwijl ik eigenlijk de winter mooier vind klinken. Knarsende sneeuw natuurlijk maar vooral de stilte die de winter met zich meebrengt.

Ik link geluid sterk aan stemmingen, herinneringen en zelfs aan plekken. De mondharmonica symboliseert voor mij Amsterdam. Dat komt omdat ik als kind naar Baantjer keek. Ik wist toen nog niks van Amsterdam maar door de intromuziek dacht ik dat de mondharmonica typisch Amsterdams was en nog steeds eigenlijk. Ik kan Toots Thielemans niet horen zonder aan Amsterdam te denken.