Ingepakt in warme jassen, handschoenen en mutsen maakt de groep zich klaar voor de wandeling ‘Hoor de Jordaan.’ We verzamelen op de Noordermarkt waar iedereen een koptelefoon krijgt aangereikt. Nadat Renate iedereen heeft welkom geheten begint de wandeling op de hoek van Boomstraat.
“Welkom in de Jordaan”, horen we. “Open je zintuigen, hoor beeld, voel geluid, zie muziek. Laat je bespelen door wat je hoort. En dit stukje straat een schilderdoek zijn dat telkens weer met iedere stap transformeert.”
We lopen via de Boomstraat naar de Lindegracht. Onder begeleiding van omgevingsgeluiden, soundscapes en klassieke muziek staan we even stil bij de speeltuin aan de Karthuizersstraat. Terwijl we luisteren naar de geluiden van spelende kinderen op de track horen we ook de geluiden van de kinderen die op deze zondagmiddag aan het spelen zijn. Harmonieus smelten de geluiden samen.
Een van de wandelaars wijst naar boven. De huizen naast de speeltuin dragen de namen van de seizoenen. Gedurende wandeling worden meer details opgemerkt die aan een onoplettende wandelaar voorbij zouden gaan. Zo zien we een kat achter het raam liggen slapen. Ook staan we even stil om te kijken naar de prachtige gevelstenen aan de Tichelstraat.
Aangekomen op de Westerstraat kijken we op naar de Westertoren terwijl we luisteren naar Bach. Een zonnetje breekt door en om mij heen lijkt de wereld even verstild. Ik voel een rust, ondanks de bedrijvigheid van de Westerstraat.
We lopen door. Een fietsbel klinkt, het geluid van pratende cafébezoekers, zelfs André Hazes horen we kort even zingen. Terwijl we langs het Pianolamuseum lopen zien we weer een kat voorbij schieten. Zal het dezelfde kat zijn die wordt genoemd in de wandeling?
We sluiten de wandeling af bij het begin, de Noordermarkt. Als ik mijn koptelefoon afzet hoor ik als eerste een fietsbel en spelende kinderen. We sluiten af met een kop koffie in een warm café. Om mij heen hoor ik de pratende cafébezoekers en waan ik mij nog even in de wandeling.
Verslag: door Vivian Mac Gillavry