20 februari 2017
Mayke Haringhuizen doet van december 2016 tot september 2018 verslag van hoe het project Sonic West gestalte krijgt. Dit is haar tweede verslag.
Mayke is opgeleid als neuropsycholoog en studeerde in 2016 af aan de Gerrit Rietveld academie als beeldend kunstenaar. Onderdeel van haar afstuderen was de publicatie ‘Creating Places through Listening. The sociological possibilities of sound art in shared public places’.
Lees ook: Sonic West Report #1 Dit is het begin
Lees ook: Sonic West Report #3 Buurtverkenners
———
Iemands ingehouden lach in de entresol van leescafé Belcampo dwarrelt omhoog en verspreidt zich tussen de zachte typtikken, lepel tegen schoteltjes, verre pianojazz en een stoel die naar achteren schuurt.
———
De flyer van Sonic West ligt klaar, een kaart met een vraag. Wat hoor je?
Wat hoor je?
Een simpele vraag met steeds meer antwoorden. Hij mag gepost worden in de speciale Sonic West brievenbus in Belcampo. Hopelijk gaan vele oren het geluidslandschap van Oud-West in kaart brengen.
Onderliggende lagen
Op het kantoor van Soundtrackcity wordt er geleund over kopjes koffie en stukken chocolade. De plannen worden gesmeed, het conceptplan rondgedeeld. Hoe leg je de lagen uit? Lagen van een buurt, die je niet ziet maar wel ervaart. Geluiden van conflicten en belangen. Mensen laten hun stem horen. Gezelligheid en overlast. Buurtbewoners, buurt commissies, beleidsmakers en bedrijven. We bladeren door de Bellamy Atlas*. Taufan wijst illustraties aan en vertelt hoe 15% van de sociale huurwoningen zijn verdwenen in acht jaar tijd. Dat gebeurt niet spontaan, daar wordt beleid op gemaakt.
Een buurt verzet en een buurt participeert
Een buurt verzet en een buurt participeert en dat sluit elkaar zeker niet uit. Twee jaar lang nu wordt een nieuwbouwproject bestreden, terwijl de bomen en het gras hoger groeien op het braakliggende terrein achter de schutting op de Jan Pieter Heijestraat. De stadsnatuur tiert welig mee met de actie groep Longstaynoway. Want we motten geen hotel appartementencomplex. Het geluid van rolkoffers is immers al een geaccepteerd klaagonderwerp geworden in Amsterdam.
Terug naar de plannen. Soundscapes en stem opnames. Inventarisatie voor de interviews: Tascam iPhone amplifier, Zoom recorders, koptelefoons, contacten in de buurt. De lijnen zijn duidelijk, maar de uitkomst ligt nog niet vast. Een eerste gelegenheid om ideeën uit te testen is tijdens West Wednesdays, de maandelijkse kunstroute door Amsterdam Oud West.
Wat hoor je? Horen met Andere Oren
Bij de Hema op de Kinkerstraat verzamelt zich een bont gezelschap.
Het is donker en koud. Guur zelfs, elk onbedekt lichaamsdeel heeft spijt dat een muts, sjaal of handschoen is vergeten. Donia en Taufan delen blauwe papieren uit met een luisteroefening: ‘Horen met andere oren’.
Probeer aandachtig te luisteren. Probeer één geluid tussen alle geluiden uit te kiezen en de klankeigenschappen te onthouden en na te doen.
Zo, dat is best een uitdaging als er zoveel te zien is. De groep bezoekt een aantal kunstwerken op straat, we drinken wijn bij de bevlogen fotograaf MC de Waal op het WG terrein en eindigen bij een lezing van Aukje Dekker in Tetterode. Als iedereen in de centrale hal opwarmt met een kom soep, nemen Donia en Taufan enkele gesprekken op. Dat doen ze achter een gesloten deur, want de galm in de hal is fantastisch. Er zijn veel leuke reacties en verhalen. Ene Theo heeft het geluid van de Kinkerbrug op een prachtige manier nagedaan, meldt Taufan later enthousiast. Uitwisseling inspireert de geluidskunstenaar.
Tekst en fotografie: Mayke Haringhuizen
Fotografie West Wednesdays door Dorytha Pang-Atjok
*Bellamy Atlas: auteurs Minke Wagenaar, Jouke van der Werf en Fred Feddes | 2012 |
